τρισυπέρθεος

-ον, Μ

αυτός που έχει τη θεϊκή παντοδυναμία («τὸ τρισυπέρθεον κράτος», Κ Πορφ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < επιτ. τρισ- / τρι-* + ὑπέρθεος].